از چند روز پيش که افتادهام به کارِ سروساماندادن به "بایگانی موضوعی" وبلاگ، مکافاتی ديدهام که نگو و نپرس! اولين مشکل، وقتگيربودن کار است. حدود ششصد یادداشت را اگر آدم فقط بخواهد نگاهی سرسری هم بکند، ساعتها وقتش را میگيرد... که ایکاش داستان فقط به "نگاهکردن" ختم میشد. بعد، انتخاب عنوانهای مناسب برای تقسيمبندی است. اوّل به نظر ساده میآيد، امّا بعد که شروع میکنی، میبينی چقدر کار گره دارد. از همه بدتر قراردادن هر يادداشت زير يکی از اين عنوانهاست که برای خيلی از يادداشتها کاری ناممکن است.
با همهی اين تفاصيل، بودن "بايگانی موضوعی" بهتر از نبودنش است. امکانی است برای سهولت دسترسی به قبرستان نوشتهها.