از لحاظ تعداد آرا، بوش سه‌ونيم ميليون بيشتر رأی آورد. اين درحالی بود که اکثر بنگاه‌های نظرسنجی، نشريات و خبرگزاری‌های آمريکا -با جديّت- از دموکرات‌ها طرفداری می‌کردند. نيز، سرمايه‌گذاری تبليغاتی دموکرات‌ها در اين دوره بی‌سابقه بود. در هر سه مناظره، اين کری بود که پيروز شده بود. به گمانم، مردم فيلم "تبليغاتی" مايکل مور، رو کردن مدرک‌های تقلّبی بر عليه بوش، دست‌گذاردن بر هم‌جنس‌گرا بودن دختر ديک چينی و ديگر بی‌اخلاقی‌های دموکرات‌ها را فراموش نکرده‌اند. نيز فراموش نکرده‌اند که به هنگام اعلام پشتيبانی کلينتون از کری و سخنرانی‌های وی، جمهوری‌خواهان به خوبی می‌توانستند از ضعف کلينتون(قضيه‌ی مونيکا لووينسکی) بر عليه کمپين جان کری استفاده کنند، امّا نکردند... به هر رو، اکثر ايالت‌ها و مردم آمريکا جورج بوش را برگزيدند.
فراموش نشود: سبب بالارفتن امتياز جان کری، پيروزی او در چهار استان مهم آمريکا(نيويورک، کاليفرنيا، ميشيگان و واشينگتن) بود. اين استان‌ها، بزرگ‌ترين جمعيّت خارجیان و رنگين‌پوستان را در خود جای داده‌اند. سياه‌پوستان، لاتين‌ها، جوامع يهوديان و مسلمانان و زنان بيوه(Single Moms) کری را پشتيبانی کردند و سفيدپوستان، اکثر خانواده‌ها و جامعه‌ی ايرانی جورج بوش را.
* 20% از کل ارتش آمريکا در عراق سياهپوست(African-American) و 25% لاتين هستند.