شانزدهم شهريور ماه امسال (نهم سپتامبر) مصادف است با ورود پديده‌ی وبلاگ فارسی به پنجمین سال حیات خود. درست در روز جمعه شانزدهم شهریور 1380 بود که نخستين یادداشت به فارسی در وبلاگ سلمان نوشته و منتشر شد و به اين شکل، پدیده‌ی وبلاگ فارسی متولد گشت. سلمان جريری –نويسنده‌ی وبلاگ سلمان- که در آن زمان دانشجويی 21 ساله بود، در وبلاگ خود نوشت:[متن کامل]
| Summary: The seventh of September every year is the anniversary of Persian Weblog. This year, it goes to the fifth of its auspicious year of life. According to that, many of Persian bloggers celebrate their very own event. |
۱۱ نظر:
بعضی لبخند ها خیلی بیتشر از فقط یک لبخند ارزش دارند. ممنون
Ayandegaan keh bekhaan rajbeh weblogeh faarsi tahghigh koneh, ghat'aan az dastoor-alamaleh Derakhshan ham khaahand nevesht! Oonvaght beh maa "nakhaahand khandid" va "sho'oremoono zireh soal nemibarand"? Akheh mardtikeh! Mikhaay yekio zaayeh koni, bokon, vali enghadr adaa atfaal nadaareh digeh! Tavalodeh Weblogeh farsi, saakhtan o rabtesh daadan beh taarikheh tamadoneh maa, nadaareh digeh! VAAGHEAN KEH!
بر شما هم مبارک، دوست عزيز!
مبارک است
خانم یا آقای بی‌نام!
در آينده اگر بخواهند مسائل وبلاگ‌شهر را بررسی کنند، لابد بايد از ناسزاگويی هرزنويسانی چون شما نيز تقدير کنند نه؟!
من اهل قانع‌کردن کسی نيستم، به ويژه وقتی که اين کس در پشت نقاب بی‌اسمی مخفی شده باشد. لازمه‌ی پیام‌‌نهادن، درج مشخصات پیام‌گذار است و الا، آن نوشته با هر سطح استدلالی که در خود داشته باشد، چيزی بيش از يک "اسپم" نيست.
آن‌چه در مورد "مبدأ پديده‌ی وبلاگ فارسی" باید گفته می‌شد از سوی خود بلاگرها -و از جمله من- گفته شده و لزومی به بسط بيش‌تر ندارد و من خوشحالم که می‌بينم شمار کثيری از وبنگاران بر سر آن توافق نظر دارند. عدّه‌ای در حاشيه نيز خُب پای استدلال‌شان چوبين است و مثل ضبط صوتی که نوارش گير کرده باشد، همان حرف‌های قبلی خود را تکرار می‌کنند که اهميتی ندارد. در واقع همين که شما دليری پذيرفتن مسئوليت نوشته‌ی خودتان را نداريد و اسم خودتان را نمی‌نويسيد نشانگر موضعی است که حتا خود چندان به آن باوری نداريد! آدم اگر به آن‌چه می‌کند و می‌گوید باور داشته باشد که ديگر اسم و رسم‌اش را مخفی نمی‌کند؟
از آليس، پارسا و محسن متشکرم.
برای‌تان در کار قلم و زندگی موفقيت آرزو می‌کنم.
سلام. اميدوارم اين راه با موفقيت قرين باشد و البته شروع کنندگان هميشه از اهميت ويژه اي برخوردارند
1- In ham baaz az oon araajif-e mokhtass beh Majid-e Zoharist. Avalan ki gofteh keh neveshteyi keh esm nadaareh, mo'tabar nist?! In ghanoon ro ki gozashteh! Shomaa salaahiyat-e chenin ghanoongozaari ro daarid?
Kheyli az ketaab-haayeh maroof jahaan baa esmeh mosta'ar neveshteh shodeh va mardom bish az inkeh beh nevissandeh bepardazan, beh matlab tavajoh kardan!
Shoma beh enteghaadeh man javaab bedid! Chera beh inkeh neveshtam esm nadaareh chasbidid? Aslan emseh man hast Behrooz Moradi! Khoobeh?
2- Shoma baa in bache-baazi keh raah andaakhtid, faghat va faghat peyeh baand-baazi va takhribeh dastaavard haayeh Hossein Derakhshan boodid.
Yaa az rooyeh hessaadat, yaa az rooyeh inkeh fekr mikonid "tarafdaareh regimeh va haghesheh", yaa az in roo keh faghat adameh badjens va foroomayeyi hastid.
3- Aslan kojaayeh donyaa oomadan "tavalodeh weblog" raah andaakhtan! Akheh in cheh maskhareh baaziyeh keh donyaa behetoon bekhandeh! Mageh tavalodeh "email" daarim? Berid begardid bebinid kodoom Irani avalin email ro neveshteh, baraash jashn begirid!
Vaaghean maskharast!
Yani maskhareh ham nist, chon hadaf jashn-e tavalod naboodeh aslan! Poshteh ghaziyeh hadaf takhribeh yeh chehreyeh sarshensass boodeh va bas. Agar deghat konid, beh joz khodetoon va hamin baandeh chand nafaritoon, hich weblognevisseh dorost hessaabiyeh digeh azatoon hemaayat nakardeh.
Faghat khejaalat bekeshid keh dar koochiktarin mavaared ham mikhaayd band-baazi dar biyaarid va mohit ro masmoom konid!
Khejaalat daareh!
درود به جناب زهری گرامی.
وبلاگروز بر شما مبارک باد.
کسی که تلاش و فعالیتهای مثبت سایرین را نبیند زحمت خود می دهد. اگر خورشیدی وجود داشته باشد جای نگرانی هم نباید باشد چون هیچ ابری تا ابد نخواهد توانست آن را بپوشاند.
جشن وبلاگ می توانست مسخره باشد اگر نقش رسانه ای برای ما پیدا نمی کرد. ایمیل یا رفتن روی اینترنت یا سوار شدن اولین ایرانی به هواپیما را برای آن جشن نمی گیریم چون به آن حساسیتی نداریم. نوشتن بروشور برای قرص سر درد را هم پاس نمی داریم. اما نوشتن راهنما برای وبلاگ را که آقای درخشان انجام داد پاس می داریم و به عنوان قدر دانی به آن معترف و اشاره می کنیم و مسخره هم نیست چون برای ما ارزش دارد.
،مبارک باشه ...امیدوارم ختن کنون عروسی، حاج رفتنشو ببینیم این کودک چهار ساله رو.پیش بزرگانی چون شما آبدارچی بودن افتخاریست
من هم اميدوارم ولي متاسفانه همگي دست رو دست گذاشتيم و داريم روز شماري اونروز ميكنيم به نظر من بد جوري محو و سردرگم در حكومت مسلمين شديم
ارسال یک نظر