دو مرگ

استاد اسماعيل نواب صفا، برای اهل موسيقی نامی آشناست. نواب صفا ترانه‌سرايی مردمی و نامدار بود و هم چنين انسانی با صفات عالی انسانی. او کارهايی آفريد که تا عشق به موسيقی هست، ماندگار خواهد ماند. [بيش‌تر...]

دکتر محمود گودرزی نامش برای ارباب و اصحاب روزنامه آشناست. گودرزی، روزنامه‌نگار چپ، از اعضای سابق حزب توده و فعال حقوق بشر، از جمله روزنامه‌نگارانی بود که در کنار نوشتن، پُر و پيمان هم می‌خواند. من هرچند ايستارهای سياسی اخير او -که به چپ کلاسيک و ضد آمريکا پهلو می‌زد- را نمی‌پسنديدم، امّا لازم می‌دانم از زحماتی که برای روشنگری جامعه کشيد -به‌خصوص در حوزه‌ی ژئوپلتيک منطقه و افغانستان که او در آن صاحب‌نظر بود- ياد کنم. شخصاً معتقدم نکته‌ای که در کار گودرزی برجسته بود و لازم به يادآوری‌ست، نثر استوار و فاخر او بود.
گودرزی وصيت کرده است که خرج مراسم خاکسپاری او به بنيادی در حمايت از روزنامه‌نگاران دربند تخصيص يابد. [بيش‌تر...]

نمی‌دانم آيا بايستی از فقدان اين دو شخصيت بگويم يا...؟ شخصاً چنين باوری ندارم. به جای رثاگويی، بيش‌تر می‌‌پسندم که به آنان که تلاشی کردند، ادای احترامی بشود تا اين‌که برای‌شان مراسم سينه‌زنی راه بی‌افتد! به هر رو، آن‌چه که اين دو شخصيت در طول عمر خود کرده‌اند، امروز در دسترس است و برای اهل‌اش، قابل ارزيابی.