بکارت از نوع وبلاگی‌ آن!

چند تنی از دوستان بلاگر -که اتفاقاً خوب هم می‌نويسند- وبلاگ‌شان را طوری تنظیم کرده‌اند که فقط مخاطب‌های ويژه و از قبل انتخاب‌شده قادر به بازديدکردن از آن‌ها باشند. اين انتخاب البته يک حق طبيعی‌ست، امّا بازی‌کردن در نقش "باکره"، آن‌هم روی نت، ديگر از آن حرف‌هاست!
وبلاگ‌نويسی که باکره‌گی‌بردار نيست؟ روی نت که آمدی، پی‌اش را بايد به تن‌ات بمالی که همان اوّل کار یکی يقه‌ات را بگيرد؛ خُب قلم را چکانده‌ای و ذهنيت‌ات را لو داده‌ای.

اگر می‌شد تک‌تک خوانندگان‌مان را خود انتخاب کنيم بد نبود، امّا روی شبکه‌ی به این بی‌در-و-پیکری مگر می‌شود از اين خواب‌ها ديد؟