"پيش از انقلاب، هيئتی به سرپرستی دکتر شجاعالدّين شفا دست به کار تدوين مجموعهی بزرگی میزنند: "ايراننامه؛ بازتاب فرهنگی ايران در جهان". اين دانشنامهی بزرگ، فهرستبرداری از تمامی آثار و پژوهشهای مربوط به ايران در سطح جهان، در دو سدهی گذشته بود. با برخورداری از اين دانشنامه، پژوهشگران تاريخ ايران میتوانستند به فهرست تمامی منابع و آثار منتشر شدهی پيشينيان خود دسترسی پيدا کنند. برای اين پروژه، نزديک به سیهزار سند گردآوری شد و حتّا نخستين جلد از بيست جلد تحتِ عنوان جهان ايرانشناسی نيز منتشر گرديد، امّا با وقوع انقلاب اسلامی، پروژه از اجرا متوقف ماند. دکتر شفا اسناد را برای دورماندن از گزندهای احتمالی، نزد دوستی به امانت میگذارد تا در نخستين فرصت ممکن آنرا به سامان برساند، امّا کسی نمیدانست که اين فرصت 25 سال بعد پيش میآيد!
...
به فراخوان شجاعالدّين شفا، عصر شنبه دهم آوريل ۲۰۰۴، جمعی از اساتيد تاريخ و فرهنگ ايران در يک گردهمآيی در دانشگاه سوربن پاريس حضور بههم میرسانند تا راهکارهای به فرجام رساندن اين طرح فرهنگی-ملّی را به گفتوگو بگذارند. از آنجايی که از 25 سال پيش تاکنون، بسياری از مرزها در جهان فروريخته و کشورهای جديدی متولّد شدهاند، اسناد مزبور نياز به بازبينی و طبقهبندی زيربنايی دارند. اين طرح عظيم، همّت عالی (مالی و علمی) ايراندوستان خارج از کشور را میطلبد. با درک اهميّت اين طرح، بر ايراندوستان است که به نوبهی خود آستينی بالا زنند و در اين خدمت ملّی سهيم شوند.
[گزارش جلسه]